Rodzaje umów w termomodernizacji

Partnerstwo pomiędzy partnerami publicznymi a wykwalifikowaną firmą posiadającą niezbędne doświadczenie (i często oferującą szeroki zakres usług dodatkowych, takich jak utrzymanie, finansowanie i/lub gwarancje) jest rozwiązaniem atrakcyjnym.

Partner prywatny dla podmiotu zarządzającego budynkiem publicznym świadczy usługi Efektywności Energetycznej. ESCO otrzymuje zapłatę za zagwarantowane oszczędności w zużyciu energii. Utrzymanie budynku, kogeneracja, nowe technologie i alternatywna produkcja energii mogą wchodzić w zakres usług świadczonych przez ESCO i być stosowane w celu wspierania gwarantowanej efektywności.

EPC jest umową pomiędzy partnerem publicznym a dostawcą (zwykle ESCO) dotyczącą wdrożenia działań mających na celu poprawę EE, na podstawie której płatności są dokonywane w oparciu o zagwarantowany umową poziom poprawy EE oraz oszczędności kosztów energii. Umowy z partnerem publicznym zawierane są w celu osiągnięcia konkretnego rezultatu (np. oszczędność energii w kWh), nie zaś konkretnego produktu lub usługi.

Istnieją cztery podstawowe rodzaje umów dotyczących poprawy efektywności energetycznej:

a)      Umowy, w których ESCO oferuje finansowanie i daje gwarancję oszczędności, co oznacza, że ESCO ponoszą ryzyko zarówno finansowe jak i dotyczące oszczędności energii;

b)      Umowy, w których ESCO bierze na siebie ryzyko dotyczące oszczędności energii, a za finansowanie odpowiedzialny jest klient;

c)      Umowy przewidujące całkowitą cesję oszczędności na ESCO na czas określony (ang. first out contracts), w których wszystkie oszczędności z tytułu kosztów energii są wykorzystywane na spłatę odsetek i amortyzację długu do momentu całkowitej jego spłaty;

d)     Umowy o zarządzanie zużyciem energii, na podstawie których ESCO otrzymuje zapłatę za świadczenie usługi energetycznej, np. umowy tzw. „chauffage” dotyczące ogrzewania lub oświetlenia danej przestrzeni.

Ad. a) Oszczędności gwarantowane w ramach EPC

W ramach EPC przewidującej gwarantowane oszczędności energii, partner publiczny uzyskuje finansowanie projektu bezpośrednio od strony trzeciej i bierze na siebie ryzyko finansowe. ESCO otrzymuje zapłatę za zapewnienie wszelkich niezbędnych działań wspierających i ułatwienie zawarcia porozumienia finansowego między klientem a instytucją finansową. Gwarantuje też minimalny poziom oszczędności energii, który pozwala na zwrot pożyczki. W przypadku niedoborów uzyskanych oszczędności, ESCO jest zobowiązane do zwrotu kosztów, celem pokrycia różnicy między oczekiwanymi oszczędnościami a kwotą należną do zapłaty instytucji finansowej. W przypadku przekroczenia poziomu oszczędności energii gwarantowanego w ramach EPC, partner publiczny zwykle zatrzymuje nadwyżkę, chyba że dokonano dalszych uzgodnień dotyczących współdzielenia.

W projektach przewidujących gwarantowany poziom oszczędności energii, wykonawca podpisuje tradycyjną umowę „pod klucz” oraz, na podstawie dodatkowej umowy, zobowiązuje się do zwrotu wszelkich otrzymanych kwot w przypadku nieuzyskania zakładanej oszczędności energii.

Partner publiczny musi upewnić się, że ESCO posiada wystarczającą zdolność finansową do honorowania gwarancji.

                Ad. d) EPC rabatowe tzw. „chauffage”

W umowie typu chauffage, ESCO gwarantuje, że koszty energii ponoszone przez partnera publicznego zostaną obniżone o określony procent. W okresie obowiązywania umowy, ESCO bierze na siebie odpowiedzialność za opłacanie rachunków właściciela za korzystanie z mediów, zaś właściciel wyraża zgodę na płacenie ESCO określonej w procentach części historycznych kosztów energii. ESCO stosuje zwykle rabaty w wysokości około 15%. Okresy obowiązywania umów wahają się pomiędzy 7 a 10 lat, zaś ESCO musi z otrzymanych płatności odzyskać poniesione koszty i pokryć rachunki właściciela za korzystanie z mediów. ESCO generuje zwrot poprzez zapewnienie oszczędności wystarczających do zrekompensowania rabatu udzielonego klientowi.

W umowie typu „chauffage”, wykonawca - ESCO staje się właścicielem systemu przetwarzania energii umieszczonego w obiekcie należącym do klienta. Chłodzenie i dostawa ciepłej wody uznawane są za przepływy przetworzonej energii (np. energia elektryczna może być wykorzystywana w instalacji chłodzącej, a w kotłowni paliwo może być wykorzystane do ogrzewania wody). Po podpisaniu umowy, wykonawca użytkuje i konserwuje instalacje należące do klienta, opłaca rachunki za energię pobieraną przez system przetwarzania energii i dokonuje inwestycji w instalacje, aby zwiększyć ich efektywność. W okresie obowiązywania umowy wykonawca sprzedaje „przetworzoną” energię, udzielając klientowi uprzednio ustalonego „rabatu”, przestrzegając przy tym uprzednio uzgodnionego minimalnego poziomu jakości dostaw „przetworzonej" energii.

Więcej informacji o wsparciu prawno-organizacyjnym inwestycji: anna.oplatek@lextra.pl, tel. 500-016-945 

Źródło:

1. Poradnik w zakresie efektywności energetycznej w budynkach publicznych, Europejskie Centrum Wiedzy PPP (European PPP Expertise Centre — EPEC), http://www.eib.org/epec
2. Dyrektywa 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych (kwiecień 2006 r.)http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.douri=OJ:L:2006:114:0064:0085:PL:PDF  
3. USTAWA z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, Stan prawny 2013-02-20 Dz.U.2010.113.759 (U) Prawo zamówień publicznych