Procedura sprostowania oraz przesłanki ograniczenia powództwa w postępowaniu sądowym o sprostowanie
Zgodnie z postanowieniami art. 39 ustawy z dnia 26 stycznia 1984r. (Dz. U. Nr 5, poz. 24) prawo prasowe (zwanej w dalszej części Pr.p.) jeżeli redaktor naczelny tytułu prasowego odmówił opublikowania sprostowania, lub gdy ukazało się ono po zakreślonym przepisami art. 32 ust. 1-3 Pr.p terminie, lub w przypadku kiedy zostały naruszone wymogi dotyczące publikacji sprostowania określone przepisami art. 32 ust. 4-5 Pr.p. żądającemu zamieszczenia sprostowania przysługuje możliwość wytoczenia powództwa o opublikowanie sprostowania. Legitymacja czynna, zgodnie z brzmieniem art. 31a Pr.p., przysługuje zatem nie tylko „zainteresowanej” osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną, ale także osobie najbliższej zmarłego lub następcy prawnemu osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej. Przepisy prawa prasowego nie zawierają definicji legalnej określenia „zainteresowany”, jednakże zgodnie z treścią w/w przepisu można przyjąć domniemanie, iż jest to podmiot, którego bezpośrednio dotyczy nieścisła lub nieprawdziwa wiadomość zawarta w materiale prasowym. Z wyżej podanych względów, podmiot wytaczający powództwo ma obowiązek wykazać zatem swoją legitymację czynną poprzez wskazanie, że to właśnie jego dotyczy, np. treść opublikowanego artykułu. Legitymacja bierna z kolei, zgodnie z brzmieniem art. 27 ust. 1 Pr.p. należy do redaktora naczelnego.
O ile sama procedura naprawcza określona przepisami art. 31a - 33 Pr.p. odnośnie możliwości jej wszczęcia- nie budzi wątpliwości, o tyle brak jest jednoznacznego stanowiska co do klasyfikacji wszystkich przyczyn wystąpienia z powództwem o sprostowanie do sądu. Czy, w sytuacji kiedy w/w procedura naprawcza nie została „w pełni” przeprowadzona ze względu na brak odpowiedzi redaktora na otrzymany wniosek o sprostowanie, w szczególności kiedy sprostowanie nie spełniało wymogów określonych w art. 31a ust.6 Pr.p. pozew o sprostowanie jest zasadny?
Wydaje się, iż z racji tego, iż redaktor naczelny nie odmówił opublikowania treści sprostowania należy przyjąć, iż przesłanka zwalniająca redaktora naczelnego od w/w obowiązku nie zaistniała, a co za tym idzie wytoczenie powództwa o sprostowanie jest możliwe. Z kolei brak spełnienia w/w wymogów formalnych, uzdrowić można w drodze zmiany powództwa poprzez jego ograniczenie. Zmiany ilościowe w obrębie powództwa polegać powinny z kolei na wyeliminowaniu prze powoda z treści żądanego sprostowania fragmentu, w jego ocenie zbędnego. Dopuszczalność takiego działania jest oczywista, a to z mocy argumentum a maiori ad minus; skoro bowiem zainteresowany może żądać więcej, to tym bardziej może on żądać mniej.
Pamiętać jednak należy, iż uszczuplenie tekstu sprostowania (odpowiedzi) w ramach jego modyfikacji nie może prowadzić do zmiany sensu lub wymowy sprostowania. Ponadto ograniczenie tekstu sprostowania nie może być metodą konwalidowania wadliwego sprostowania (odpowiedzi), które w pierwotnej formie nie podlegało przymusowej publikacji. Innymi słowy, uszczuplone sprostowanie (odpowiedź) podlega zasądzeniu o tyle tylko, o ile przed uszczupleniem nadawało się do zasądzenia w całości. Sąd ocenia bowiem w istocie, czy do daty upływu terminu prekluzyjnego z art. 33 ust. 2 pkt 4 Pr.p. redaktorowi naczelnemu doręczono nadające się do publikacji sprostowanie.
Odmienne stanowisko w powyższej kwestii podtrzymuje K. Skubisz-Kępka (Sprostowanie, s. 268), który potwierdza, iż można przyjąć, że w sytuacji, gdy redaktor naczelny zaniecha wdrożenia trybu naprawczego, to zainteresowany będzie mógł swoje pierwotne sprostowanie (odpowiedź) zmodyfikować, np. poprawić, i w takiej zmodyfikowanej postaci dochodzić- także po upływie terminu zawitego z art. 33 ust. 2 pkt 4 Pr.p.
Powyższe rozważania wskazują jednak na możliwość modyfikacji na etapie postępowania sądowego treści sprostowania przesłanego redaktorowi naczelnemu, także w sytuacji, kiedy procedura naprawcza nie została w pełni przez strony, tj. zainteresowanego oraz redaktora naczelnego przeprowadzona.
Kontakt: http://lextra.pl/index.php/pl/kontakt
tel. 71/733-73-63
